دلایل عدم توسعه نمادهای غیر فیگور در میان هنرمندان ایرانی

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، اولین توکن غیر معادل جهان (NFT) کوانتوم نام داشت و توسط کوین مک کوی و آنیل دش در سال ۲۰۱۴ ساخته شد. موزه

به گفته فینوپیا، دو سال طول کشید تا توکن های غیر ملی به دنیا معرفی شوند و تا سال ۲۰۲۰ نگذشته بود.

به طور کلی، توکن های غیر توکن حاوی اطلاعاتی در داخل هستند که به عنوان یک سند دائمی و تغییرناپذیر در بلاک چین استفاده می کنند. بلاک چین ها پایگاه های داده دیجیتالی هستند که داده ها را در یک شبکه غیرمتمرکز از رایانه ها بدون استفاده از یک مرجع مرکزی ثبت می کنند.

اسناد و داده‌های موجود در توکن‌های بدون پاداش، اعتبار، سابقه مالکیت و سابقه تراکنش‌های مرتبط با توکن آن‌ها را نشان می‌دهند و توسط یک قرارداد هوشمند کنترل می‌شوند.

توکن‌های غیر همتا اساساً در شبکه‌های بلاک چین تولید می‌شوند. داده‌های ذخیره‌شده در بلاک چین نیز به‌طور پیوسته بین گره‌های شبکه به اشتراک گذاشته، تکثیر و همگام‌سازی می‌شوند. سیستم های رایانه ای موجود باید با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و اطلاعات را ذخیره و پردازش کنند.

این مکانیسم در نهایت سوابق تراکنش های ثبت شده را بدون یک مقام مرکزی یا واسطه ایجاد می کند و نمی تواند توسط هکرها دستکاری شود.

از سوی دیگر، قراردادهای هوشمند امکان مبادله پول، اموال یا هر چیز با ارزش دیگری را بدون حضور شخص ثالث فراهم می کند. این قراردادها معمولاً برای ضرب توکن‌های بدون پاداش، انتقال مالکیت یا پرداخت حق امتیاز استفاده می‌شوند.

قراردادهای فوق اساساً یک برنامه یا کدهای رایانه ای هستند که در آدرس خاصی از بلاک چین قرار می گیرند. قراردادهای هوشمند نیز به طور خودکار توسط رایانه های موجود در شبکه بلاک چین اجرا می شوند و مجموعه ای از شرایط و قوانین خاص را رعایت می کنند.

در بیشتر موارد، توکن های ناهمزمان خارج از زنجیره ذخیره می شوند. دلیل آن این است که بلاک چین فضای ذخیره سازی محدود و ترافیک شبکه بالایی دارد. از سوی دیگر، ذخیره یک توکن به صورت غیرمستقیم در بلاک چین معمولاً گران و ناکارآمد است.

در این مورد، توکن های ناهمزمان معمولاً به طور جداگانه در یک سرویس خارجی مانند سرور مرکزی، سیستم توزیع شده یا با استفاده از روش ذخیره سازی ابری ذخیره می شوند.

مسلماً بهترین ویژگی توکن‌های غیر مونو برای هنرمندان این است که به آنها اجازه می‌دهد با استفاده از فناوری بلاک چین، حق امتیاز آثار خود را دریافت کنند. با توجه به این حق امتیاز مادام العمر، هر بار که یک توکن غیر فلزی معامله می شود، بخشی از مبلغ در گردش به سازندگان آن پرداخت می شود.

با این حال، باید توجه داشت که خرید توکن‌های غیر اختصاصی لزوماً مالکیت قانونی دارایی را به خریدار نمی‌دهد و همچنین نمی‌تواند حق چاپ را به یک اثر فیزیکی یا دیجیتالی منتقل کند.

به عبارت دیگر، اگر انتقال مالکیت فیزیکی توکن‌های غیرمعادل در قراردادهای هوشمند ذکر نشده باشد، خریداران فقط مالکیت داده‌ها یا «توکن» در بلاک چین را به دست خواهند آورد.

توکن های نابرابر دارای معایبی هستند. به عنوان مثال، علیرغم رشد چشمگیر صنعت در دو سال گذشته، برخی از بازارهای دیجیتال و کیف پول ها هنوز نمی توانند امنیت لازم را برای محافظت از کاربران خود فراهم کنند.

علاوه بر این، ضرب، خرید و فروش توکن های غیر فلزی نیاز به انرژی زیادی دارد که نگرانی هایی را در مورد تأثیرات زیست محیطی آنها افزایش داده است.

شایان ذکر است که گران ترین توکن جهان Merge نام دارد و مابقی به قیمت ۹۱.۸ میلیون دلار فروخته شده است. دومین توکن گران دنیا که با نام «Everyday: The First 5000 Days» شناخته می شود، از ۵۰۰ تصویر مختلف تشکیل شده بود و به قیمت ۶۹.۳ میلیون دلار فروخته شد.

توکن غیر فلزی بعدی نیز ساعت نامیده می شود و ۵۲.۷ میلیون دلار باقی مانده فروخته شد. این نشانه اساساً تعداد ساعاتی را نشان می دهد که جولیان آسانژ، یکی از بنیانگذاران ویکی لیکس در زندان گذرانده است و تمام درآمد حاصل از فروش او صرف حمایت از آسانژ می شود.

علاوه بر این، نام های آشنای زیادی در این صنعت وجود دارد. برای مثال می توان به جک دورسی، توسعه دهنده شبکه اجتماعی توییتر اشاره کرد که توانست اولین توییت خود را به توکن تبدیل کند و آن را به قیمت ۲.۹ میلیون دلار بفروشد.

در ایران توکن های همجنس گرا مدتی است که رواج پیدا کرده است. برای مثال می توان به یکی از تصاویر بهنوش طباطبایی که به قیمت ۳۲۰۰ دلار فروخته شد اشاره کرد.

سروش لشکری ​​که با نام هنری هچیس کار می کند نیز موفق شد جلد یکی از آلبوم های خود را به قیمت ۱۹۰ اتریوم به فروش برساند. علاوه بر این هنرمندان سرشناس، هنرمندانی چون علیرضا کدخدایی، رضا مهدوی، صدیق ادهم و علیرضا قربانی وارد بازار دگرجنس گرایان شدند.

کریم باقری همچنین در نظر دارد لحظات ماندگاری را در رابطه با دوران حرفه ای خود در پرسپولیس و تیم ملی در قالب یک مجموعه نمادین منحصر به فرد ارائه دهد.

اما از آنجایی که این صنعت هنوز به طور کامل در ایران قانونی نشده است، هنرمندان ایرانی با خطرات زیادی مانند خرید و فروش، سرقت آثار هنری، نقدینگی و جریمه مواجه هستند.

به همین دلیل است که کارشناسان این صنعت معتقدند یکی از دلایلی که نمادهای منحصر به فرد در بین هنرمندان ایرانی شکل نگرفته است، نبود قوانین و مقررات مشخص و تعریف شده است و قانونگذاران باید آن را اصلاح کنند.